Sevgiye Ölüm Yok2

bir yaz mevsiminde
temmuz baþýnda
ankaranýn ortasýnda
güven parkta
beton bankta
kafam,
avuçlarýmýn arasýnda.
için için aðlýyor yüreðim.
birzamanlar yüreðim,
gözlerime hakim olurdu,
bu kez olamadý.
boþver,
koyver gitsin
hüngür hüngür.
nasýl olsa,
bu þehir sana yabancý,
sen bu þehre.
önümden,
saðýmdan,solumdan
yüzlercesi geçtiði halde,
boyacý çocuktan baþkasý
görmüyor gözyaþlarýný.
akýt gitsin
güven parkýn
yalnýz ve zavallý karabaðrýna.

nedeni belli
bu gözyaþlarýnýn.
büyük lokma yutta,
büyük sözler etme demiþler.
büyük konuþtum,
hata ettim
kabadayýlýk ettim
hayata karþý.
hovardalýk edipte
harcamadým kendimi ama,
hovardaca harcadým hayatýmý.
ve bu yüzden
mutsuz ettim sevdiklerimi.

yeryüzünde,
börtü böceði seven ben
ölümü sever mi?
výz geliyor ölüm výz.
lakin,
bir kez daha boynu bükük
býrakamam sevdiklerimi.
yeniden diklenmem gerek
hayata karþý.
ama aslaa büyüklük etmeden.
bir çýkýþý olmalý
bu çýkmaz sokaðýn.

ahh anam ahh.
ana gibi yar olmazý
sen bu hayatta
gerçek ettin bana ama,
senide gözüyaþlý boynu bükük
býraktým arkamda.
her gecenin bir sabahý varsa,
terazinin iki kefesinde
ölüm ve siz.
ölüm bana výz gelir výz ama,
illede siz.
siz sevdiklerim siz.
öyleyse,
yüreðine akýtma
salýver gitsin gözyaþlarýný
için için aðlama.
kanatma yüreðini.
ankara ankara olalý,
ne ilksin nede son.
hep kendini suçlama.
belki de,
doðanýn bir dengesidir
de buna.
bak,
kaybetmediðin daha
ne güzellikler var.
korkma,utanma aðla.
görecek günler var daha.

gidiþin kime yarar.
düþmanýna ama,
düþmanýn güçlü ve çok
kendinden büyük düþmanýn yok.
sen deyilmiydin daha dün
þöyle diyen
sevgiye ölüm yok.
öyleyse,
diklen yeniden.
bak sakarya caddesi
saðlý sollu
týklým týklým.
daha dün sen burda
sim barda
bir bira içip kalkacakken,
garson gencin
tebessümlü bir merhabasýna
ver bir bira daha demedin mi??
çýkar kafaný avuçlarýn arasýndan.
dik kafanla
ama onurunla
büyük sözler etmeden
sana sunulan bu hayata
sevdiklerin için
sende de merhaba...

Erol Semiz

Sosyal Medyada Paylaşın: