MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YALNIZ ADAMIN ÖLÜMÜ
Gürsel İLERİ

YALNIZ ADAMIN ÖLÜMÜ




Dýþarýda rüzgârýn çýðlýklarý
Bu bembeyaz þehrin sokaklarýnda yankýlanýyor
Sanki yüzlerce, binlerce insan aðlýyor
Ne korkunç bir ses bu Allah’ým
Bu tipi, bu fýrtýna
Þimdi her þey ne kadar uzak bana
Kaç gün oldu kar yaðmaya baþlayalý
Ya bu yalnýzlýðým kaç asýrdýr benimle
Dýþarýsý bembeyaz
Bu evin içi kapkaranlýk
Rüzgârýn sesi çýðlýk çýðlýk
Çok soðuk
Yalnýzým, üþüyorum
Donuyorum
Biliyorum
Ben artýk ölüyorum
Kim bilir kaç gün sonra bulacaklar cansýz bedenimi
Kar diz boyu, yollar bomboþ
Þehir ne kadar ýssýz
Rüzgârýn sesi de olmasa
Saðýr olduðumu sanacaðým
Ne bir baþka ses nede nefes var
Bir de kalbimin atýþlarýný duyuyorum
Gittikçe yavaþlýyor
Artýk parmaklarýmý da hissetmiyorum
Donuyorum
Biliyorum
Ben artýk ölüyorum
Neler geliyor aklýma neler, kimler
Hayatýma girmiþ çýkmýþ o insanlar
Þu kar taneleri gibi
Rüzgârýn çýðlýðýna kapýlýp
Cama çarpýp
Eriyip giden þu kar taneleri gibi
Öyle iþte bir bir hepsi
Ve
Bu gece bir baþka
Alýþtým dediðim, yalnýzlýk hissi
Bu gece son gecem, biliyorum
Donuyorum
Kaným çekiliyor damarlarýmdan
Rüzgârýn sesi nede ürkütücü
Köpekler uluyor sanki boþ sokaklarda
Bu tipi ve bu fýrtýna
Hayatýn son gösterisi bana
Biliyorum
Ben ölüyorum
Ne tuhaf
Bir zamanlar gurur yapýp aðlayamadýklarýma
Þimdi aðlamak geliyor içimden kana kana
Geç kalmýþ gözyaþlarýmý
Öylece býrakmak istiyorum
Galiba bu gözyaþlarý yýllardýr
Bu gece için saklanmýþ
Ve isabet olmuþ
Çünkü biliyorum
Yarýn arkamdan gözyaþý döken hiç kimse olmayacak
Bana, bir ben, aðlýyorum
Yalnýzlýðým
Seni bu soðuk ve karanlýk dört duvar arasýnda
Bir baþýna býrakýp, gidiyorum
Yýllardýr sakladýðý gözyaþlarýnýn yükünden
Aðýrlýðýndan kurtulan gözkapaklarým kapanýyor
Artýk düþünceler de dondu beynimde
Bu ne tatlý bir uyku
Tüm bedenimi sarýyor
Her þey ne kadar boþ ve anlamsýzmýþ
Þimdi anlýyorum
Hiç tatmadýðým, tanýmadýðým bir huzur
Ruhumu sarýyor
Bu ne tatlý bir uyku böyle ah!
Rüzgârýn sesi de artýk kulaklarýma iþkence edemiyor
Her þey sustu
Her þey
Hayýr
Hayýr duyuyorum
Bir anne ninni söylüyor
Aðlayan bir bebeðin sesi geliyor
Ve ben artýk hiç üþümüyorum

Baharý müjdeleyecek yine
Güneþe gülümseyecek kardelenler
Bu dünyaya yalnýz gelmediler
Kim bilir hangi sevdikleri
Kimleri vardý bu hayatta
Hepsi de bu sonu hak etmediler ya, yalnýz ölenler…


Gürsel ÝLERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.