Ümitlerin, arzularýn peþinden koþmaktan yoruldum Sevdim, yüreðimden vuruldum Yine de Ne isyankâr oldum Ne kaderden hesap sordum Gördüðüm kâbusu bile hayra yordum Ne varsa bana yapýlan O’nun katýnda zulümden sayýlan Allah’a havale ettim durdum
Kin, nefret, intikam Bu mu güzel olan Sildim ben yüreðimden bunu Býrak yapsýn zulmünü Allah’a havale ettim ben, zalimin sonunu Gel, otur gönül dergâhýma Sevgiyse, dostluksa konu