ÜÇ GÜNLÜK AŞK

Mecnun ne kadar yandýysa Leyla diye
Ben daha fazla yandým
Âlem inkâr etseydi aþký bir aðýzdan
Ben inanýrdým
Sevgilim, güzelim, bir tanem benim
Ben, senden önce
Beni kandýrdým…

Dedim ki sevenim var
Ve uðrunda öldüðüm
Her gece hayaliyle uyuyup
Rüyasýný gördüðüm…
Derken kabardý göðsüm, bilendi gururum
Can çekiþiyorken onurum!

Artýk derbederliðim sana atfedilir oldu
Mahcubiyetim, mahzun bakýþým
Gittikçe boþalan kalbim, ruhum güya
Seninle doldu…

Oysa bir ben inanamadým
Seven kalbimin varlýðýna
Ne kadar âþýk varsa girdim kýlýðýna
Ama olmadý… Ýþte son çýrpýnýþ, son fasýl
Sahtekâr sevda ile nereye, nasýl…

Üzgünüm ellerini tutup sustuðum için
Üzgünüm saf duygular ardýna pustuðum için
Benimle zayi olan zaman,
Benim için savrulan duan
Sadakatine çaldýðým yalan için, üzgünüm…

Keþke, dediðim anlarda cesur olsaydým
Haykýrsaydým gerçeði zaman geçmeden
Ve benim karanlýk yolumu seçmeden
Hakikati diyebilseydim…

Üç gün oldu kendim olalý
Üç gün oldu yüreðimi parçalayýp
Saçlarýmý yolalý…
Ve kendimi âþýk sanalý
Üç gün oldu.

Her þey baþkaymýþ oysa
Önce, ben baþkaymýþým bilinenden
Ne büyük zulüm zuhur etmiþ ellerimden
Nasýl da acýtýrmýþ þefkat kamçýsý, yiyince
Sevenlerimden…

Bu kadar itiraf yeter unut geçmiþi
Sadece üç günü düþün
Üç günlük aþýðýný öyle bahset soranlara
Kaybolmasýn hiç;
Gözlerinde ýþýðýn, yanaðýnda gülüþün…
Benim için tek umut kaldý bilesin;
Eðer mümkünse diðer dünyada
“Üç günlük aþkýna dönüþün”





Sosyal Medyada Paylaşın: