BÝ
BİR HAYAT
Hayat, tatlý bir zehir tattýkça sýzlar yaram
O yüzden yaþamakla hiç iyi gitmez aram
On bir baþ horantayla, anam garip yaþarken
Çileli bir devraný sürüp de gitti babam
Minicik umuduma, açýverip koynunu
Taþýdý nice zaman, içinde taþ arabam
Çaresiz çare gibi tek sevincim, tesellim;
Bir yýlda iki kere, bayramlýk olan duam
Pek yorgun geceleri geçerken hayatýmýn
Soðuk yorgan altýnda, uyku bulmaktý çabam
El içinde hep yarým, bir yaným eksik, mahzun
Kalem, defter emanet, yüzüme vurma hocam…
Kolay mýdýr yaþamak? Yaþamak, zor bir sanat
Anlat! Boylu boyunca, boyumdan uzun abam
Kanaat, aç gözümün, önünde mi can verdi?
Ne yesem de doyamam, ne içsem de kanamam…
Açýlýr, bin bir âlem, yine hüzün, yine gam
Duyulan suçsuz feryat, görülen içli dram
Nasýl anlatmalýyým? Dilim varmýyor iþte
Ne kadar uzun ömür, o kadar büyük tasam
Bu benim öz yaþamým, aynada kendi yüzüm
Kimseye asi olmam, kimseyi sorgulamam
Ruhuma, ustalýkla, derdi iþlemiþ kader
Zahmetini çekmeden nefes bile alamam…
Bana iþin zorunu, derdin hasýný verin
Derdime gülmüþ iken baþka neþe aramam…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.