Kirpiğin Islanmış
Tanrým, bana bol þeddeli bir ah býrak
Ölürken dua dilensin yalnýzlýðýn korkaklýðýndan.
Birde kül býrak rüzgârýn yönüne eserken acýlarý tutuþsun.
Ýki dudaðý ancak sigara yaralar o da, aþkýn üç harfli ahmaklýðýndan.
Korkularý yuttuðumdan bu yana
Ýçimi kemiren mutluluðu korkusuz çocuklara emanet ediyorum.
Açlýða sarýlýr gibi asýlacak hayatýn memelerine
Faydalýdýr ya acý, ölene dek gömülsün umudun rahmine.
Her gece ölür mü insan?
Yitirilmiþliði sahiplenip
Tam býraktým derken yeniden sarýlýr mý sigaranýn tiryakiliðine?
Ve bu anlamsýz iç acýtan þarkýlar yeniden notaya düþüp sarýlýr mý parmak uçlarýma?
Neyse ki
Dün gece yine ölmüþtüm, güneþ doðduðunda anladým.
Olasýlýklarý geceye baðýþlamýþken tamda
Geç kalýyordun kendimce.
Her acýyý sana yoruyorken
Umudu sattýðým çocuklar dilleniyordu akþam vakitlerinde.
Yine ölecektim ve anlayacaktým ki
Bir çarþaf miktarý kadar sokulacaktým sessizliðimin aç duvarlarýna.
Sensizliðe þiir bile yazýlmýyor annem topraðý öptüðünden bu yana
Çelimsiz melekler sokulurken dudaklarýma
Öp diyor, þah damarýndan bile yakýným sana.
Hiçlik dudaklarýmý kemirirken nasýl öperim kýrýlgan kirpik kývrýmlarýndan.
Yarýnýma aðýtlar sokulurken
Kirpiklerini ne çok sevdiðimi söylüyordum anneme.
Annem toprak ya, kýyamýyor
Yaðmur olup düþüyor gözpýnarlarýma.
Çocuklarý sevmem hep bu yüzden
Günah solumamýþ, masumiyet üflenmiþ kirpiklerine dokunuyorum
Çocuk oluyorum ve yalnýzlýðýmý öpüyorum nedensizce.
Gecenin bir yarýsý sen oluyorum, kendimi iteleyerek dokunuyorum
Anlýyorum ki sabah olmuþ
Geç kalmýþsýn yine
Annemden çok önce topraðý öpmüþtüm
Hatýrla…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.