ER
SENSİZ OLMUYOR
Yüzünde birazcýk hüzün belirse,
Hiç bir þeyin tadý kalmýyor yarim.
Canýný sýkacak bir þey olursa,
Gözlerim hiç bir þey görmüyor yarim.
Sensiz þehir zindan, denizse susuz,
Yaðmurlar fýrtýna, rüzgarlar huysuz,
Gündüzler karanlýk, gece uykusuz,
Sensiz güneþ bile doðmuyor yarim.
Seni kutup yýldýzý derim anarým,
Yolumu kaybetsem senle ararým,
Bir yol göstermezsen inan yanarým,
Sensiz ay göklerde olmuyor yarim.
Kaþlarýný çattýn bana, ettin gariban.
Yüzüme bakmadýðýn her günüm zindan,
Saçlarýn parmaklýk, gözün gardiyan,
Böyle mahpus günüm dolmuyor yarim.
Ellerini tutmayan ellerim soðuk,
Sana söylemeyen bu sesim boðuk,
Göðsümde bir aðrý, benzimse soluk,
Sensiz kan kalbime dönmüyor yarim.
Yoktur çare bu periþan halime,
Anlatýlmaz, yok dillerde kelime,
Aþkýmý haykýrayým desem aleme,
Sensiz nefes türkü olmuyor yarim.
Toplanmýþ aþýklar içmiþler þarap,
Kalplerde yara var, ellerde mýzrap,
Bakýþlar çaresiz, yüzde ýzdýrap,
Sensiz, sazýn teli çalmýyor yarim.
Ben yürü demiþsem herþey duruyor,
Neye dokunursam hemen kuruyor,
Dört yaným, ateþ olmuþ beni sarýyor,
Sensiz hiçbirþeyim olmuyor yarim.
Çok istedim ölüm bile gelmiyor yarim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.