VAR

Sen; hakký, hukuku koy bir kenara,
Zillet, zulmet diye baðrýþanlar var.
Bilen susar, bilmeyen atar nara;
Uykusuz, rüyaya karýþanlar var.

Düzen; düzensizin, düzeni olmuþ.
Her cihet caniyle, cürümle dolmuþ.
Akýllý, yolunu deliyle bulmuþ;
Hendeði deveden aþýranlar var.

“Kim kime, dumduma” tabiri uygun,
En fakir haneler görmüþler soygun,
Çirkef manzarayý görmeyen duysun;
Rahmeti, lanetten devþirenler var.

Mantýk, izah, akýl; çözemez iþi,
Kadýn mý erkektir, erkek mi diþi?
Ne kadar bayaðý hüküm veriþi;
Mührünü, mihirle deðiþenler var

Köþe kapmacada, atýl ileri.
Sonra beyim derler, önce serseri.
Boynuna takýp da köle çemberi;
Üstten alta bakýp kýrýþanlar var.

Bilmeden konuþur, bilerek susmaz
Sükûnet teline bir kere basmaz
Alfabe bu hale kulak mý asmaz?
Hecesiz, cümlesiz konuþanlar var

Yüzsüz olsa iyi, bu ikiyüzlü.
Tek biriyle görür, bu iki gözlü.
Fitneyle niþanlý, kin ile sözlü;
Âlemi küstürüp barýþanlar var

“Aslýnda iyiyim” der bu insanlar.
Tepeden týrnaða þer bu insanlar.
Ýyiyi, güzeli yer bu insanlar;
Yedirip -yedirip þiþirenler var.


Ellerden tutulmaz, girilmez kola.
Az kaldý, ha gayret geliyor bela.
“O çirkin, ben güzel” olmalý illa;
Esmeri çatlatan sarýþýnlar var.

Kötüyü, fenayý bildik anladýk.
Neden güzellikten yana olmadýk?
Eden etmiþ, olan olmuþtur artýk;
Deyip de çabucak alýþanlar var.



Sosyal Medyada Paylaşın: