İNSAN

ÝNSAN

Ýnsan dediðin bir kalp, üzerinde bir kafes
Gelip gitmesi sýnýrlý ikram edilen bir nefes

Ne sýðmaz bedenim ne çok hýrsým var benim
Dört elle sarýlmýþtým sanýyordum hep benim

Kýlcallarla örülmüþüm her tarafta bir örgü
Ölüm çok zor derler nasýl çýkacak bu sürgü

Çalýþýr çabalardým elimde kalsaydý emeðim
Ölüm gelip çatar, elden gider aþým ekmeðim

Kimileri, kuþ gibi uçup gitti cennete derler
Çene düþer gözler ayrýlýr nedense görmezler

Yataðýnda yatan yolcu, derdin ‘’kim ayýracak’’
Ecelin gelir ve o topraklar aðzýna kapanacak
2010
Mustafa CEYHUN
Sosyal Medyada Paylaşın: