Ýþte böyle...!
Bazen bir melodi, bin yara sarar.
Olsun...sarsýn,þöyle veya böyle...
Her yara da , her müzikle sarýlmaz ki,
Kalpler var. Kýrk okka çeliktir.
Balyozla dahi kýrýlmaz ki,
Bazen bir söz , bir harf...
Kýrmak için yeter de...
Bazen umursamaz ...
Tonla , kinle vursan da ...
Kan kaynatýr. cinnet yatarýr.
Öyle rahattýr , küt , küt atar da...
Kýrk bin kýrýktan sarýlmýþ kalbim ;
Kýrmak için kýrk milyon gerek ,
Es fýrtýna es , insafýný da kes,
Katlanýr , dayanýr , bu yürek.
Erik aðacýnda dal deðilim.
Aðrý gibi, Erciðes gibi, Everest gibi...
Þu zirvede daðlarým ben ;
Tarih içinde kýtalara , çaðlara kilitlenmiþ,
Sökülmez , kýrýlmaz ve unutulmaz baðlarým ben...
31 / 12 / 2010
Þükrü ÇAKIR. Ýzmit /KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.