Ne Üsküdar yandý yüreðimde, ne Karagümrük Ne bir puþtun elinden kaçtým, Ne de sevdam uðruna kaçýrdým sevdiðimi Üsküdar da söner, Karagümrük de Sokaklar yanýyor kýþýn ayaz gecelerinde.
Vallahi ben tutuþturmadým Ben atmadým sigara izmaritini Polis amca Gördüðün gibiyim iþte yalýn ayak, üstü açýk Bir köþeye kývrýlýr yatarým akþam olunca.
Ben yakmadým bu ateþi Benden öncede yanýyordu sokaklar, sönmüyordu Kimin caný yandý Polis amca Neden þimdiye kadar bu ateþi kimse görmüyordu.
Ne Üsküdar yandý yüreðimde, ne Karagümrük Onlarý tutuþturan ateþ beni yakmaz Söndürür onlarýn ateþini üç-beþ damla su Nehirler boþansa söndüremez Beni yakan ateþ bir ömürlük.
Vallahi ben yakmadým Sen de bilirsin Yeni deðil ki yanan ateþ Polis amca Ben yakmadým Yemin olsun senden bir þey saklamadým
Sokaklar yanýyor Polis amca, ben yanýyorum Yýllar var ki sokaklarda, ben beni arýyorum. Sadece bir yangýn olunca sordular beni Sadece birilerinin caný yandýðýnda Gözyaþým kaç yangýný söndürdü biliyor musun? Ýzbe damlarda Soðuk kaldýrýmlarda Issýz Sokaklarda Sabahlara dek; Kimsesiz, tek baþýma aðladýðýmda.
Ben ateþi yakan deðil Ben yangýn yeriyim Ben bu sokaklarýn çocuðu Ey caný yandýðýnda beni arayanlar Ýyi bilin ki ben de sizden biriyim...
Bütün Sokak Çocuklarýna Armaðanýmdýr. Konya-Ereðli, 17 Kasým 2006
Yüksel Erentürk YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Erentürk YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.