tebeþir tozu tahtada yolda çocuklarla sýnýrlar çizer hayata basarsýn üstüne yanarsýn çýkarsýn oyundan... yýllar geçer büyürsün... büyür ayaklarýn... kutular hala ayný çizgiler ayný... oynarsýn daha baþlamadan kaybedersin kutu dar gelir sana
þimdi baþka oyunlar bulmak lazým ayaklara göre...
önünde yaþanacak günler umudu hatýrlatýr bugüne
tebessümü al hatta sevinçlerini kýrgýnlýklarýný acýlarýný ipe diz sýrasýyla kurut güneþte kýþa sakla ayný tazelik içinde...
kayýp dolaplarý arttý odalarda anahtarlar çoðaldý karýþtý birbirine en büyüðü hariç kendime sakladým onu bulunur muyum bilinmez
koydum þimdi kendimi kayýp dolabýna
dur... bak... ve unut... kayboldum ben... Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigâr Baran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.