Savaþ biter Yemen ‘ de; Esir alýnýr Yozgat’ lý Abdurrahman oðlu Ali. Yýllar geçer: — Artýk hürsün, gidebilirsin; derler bir sabah aðarýrken tan yeri.
Nereye gitsin? Kime gitsin? Güneþ yakmakta, çöl kavurmakta. Abdurrahman oðlu Ali, baþucunda bekleyen küffara hýþým ile bakmakta.
— Bizimkiler nerde? — Sizinkiler de kim be adam. — Kim olacak koca alaydaki asker. — Onlar mý? Sýrtýndan yediði hançerle hala gitti ha gider. — Ýhanet mi? — Ne sandýn, mümkün müydü Osmanlýyla baþa çýkmak. Doðruldu yerinden Abdurrahman oðlu Ali: Gözleri çakmak, çakmak.
Kurtardý, küffarýn askeri kendini, bir hamle de elinden — Sana hürsün dedik, çek git. — Ya ihanetin bedeli… — Yoksa çok çekersin elimden.
Ýki kolu iki yana düþtü Yozgat’ lý Abdurrahman oðlu Ali’ nin “- Demek son topraðý ‘da gitti ha elinden Ceddimin.”
Baþý dik olsa da gözleri ayaðýndaki yarým-yamalak çarýða bakmakta. Çölün kýzgýn kumlarýna; Bir gözünden Dicle, bir gözünden Fýrat akmakta.
“- Hak yolunda anlýmdan vurulup, Þehit olmaktý son isteðim Aklýmýn ucundan geçmezdi, Ecdat topraðýnda ihanet göreceðim.”
“ Çöl, Hz. Muhammed’ in ayak bastýðý, ey kutsal toprak; Din kardeþimin ihaneti, küffarýn oyunu gezmekte üzerinde, Yalvarýrým öyle durma. Haydi! Ayaða kalk.”
“ Çöl, sevin anlýndan vurulana, aðla sýrtýndan vurulana Sende kalsýn þühedalar ört üstünü, ben gidiyorum. Yatsýnlar; Nebiler Sultaný Hz. Muhammed ile koyun koyuna. “
Konya-Ereðli, 24 Mart 2004
Yüksel Erentürk YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Erentürk YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.