KOLAY MI
Dermaný dert olan bir yaraya duçar oldum.
Tabip neylesin? Hakk- ýn huzurunda þifasýný buldum.
Sevmekmiþ her þeyin ilacý, bunu görüp okudum.
Bu sýrra ermek kolay mý? Âlem- i ervah’ da sevdiðime kavuþtum.
Nice asýrlarý yakýp yýktým: Lakin o günü, özümden atamadým.
Ateþ- i aþk’ a düþtüm, gece gündüz küllerde kendimi aradým.
Ölmeye ne hacet, her þeyi dârýdünyada býrakýp: Hakk- a vardým.
Bu sýrra ermek kolay mý? Âlem- i ervah’ da muradýma erdim.
Gözlerin kan akýtsa ne! Gönlün aðlamayýnca,
Dilin söylese ne! Özün, aþk ile yalvarmayýnca,
Böyle sevgili aranýr mý? Aklýn düþmeyince yollara.
Bu sýrra ermek kolay mý? Âlem- i ervah’ da sabredenler erer muradýna.
Elbette ki, gönüller arzu edip arar! Bende, yýllardýr sevgiliyi arýyorum.
Bendeki bu aþk maddeyi eritir. Beni bende býrakmaz, kapýsýna ruhumla varýyorum.
Þu kötü halime bakmayýn, ben topraðýn baðrýnda gülüp coþuyorum.
Bu sýrra ermek kolay mý? Âlem- i ervah’ da daim mutluluðu yaþýyorum.
Gün gelir ne Ana ne Baba, kalmaz eþ dost yanýmýzda.
Sanmayýn ki, dünya güzellikleri kalýr elimizde: Bir bir gider yarýnlarýmýzda.
Ne gariptir: Her þeyim varda, hiçbir þeyim yok þu dünyada.
Bu sýrra ermek kolay mý? Âlem- i ervah’ da ulaþýrým hal- i ihsanýma.
Öyle boþ boþ konuþup günah deryasýna dalma; Gel ALLAH’ ý övelim.
Dünyaya meyil edipte ilahi rýzaya yüz çevirme; Gel ALLAH için sevelim.
Þeytan diyarýnda, böyle yalnýz yaþama; Gel bir mürþit- i kâmil’ e arzuhal edelim.
Bu sýrra ulaþmak kolaya mý? Âlem- i ervah’ da Rahmani güzelliðe böyle ulaþýlýr.
Gördüm ki beþer- i mahlûkat’ ýn; En þereflisi rezil rüsva olmuþ, karalar baðlamakta!
Var git, gerçeði maddede arama. Hilâfi diyarýnda mutluyum diye kendini avutma.
Be hey gafil, her þeyi olan insanlarýn kabristandaki hallerine bakýp düþün kara kara.
Bu sýrra ulaþmak kolay mý? Âlem- i ervah’ da gülenler bu dünyada daim aðlar.
Mahmut bunca yýl Hakk- ý arayýp, gönüllere erdi. Bu güzelliði sen niye arzu etmedin?
Nefsanî isteklerine dur deyip de; ALLAH’ ý bir gün olsun niye zikretmedin?
Unutma ki; Var olan her þeyi sevmekle ALLAH rýzasý kazanýlýr, bunu böyle bilesin.
Derdine dermaný kendinde aramak senin neyine, bir mürþidi tabip eyle ki kurtuluþa eresin.
Be hey gafil: Sen Muhammet ümmeti deðil misin! Peki, efendimizi niye sevmezsin?
Sen insanlar gibi, insanlarda senin gibi kaybetti iþte, þimdi düþün kar kara!...
16.12.2010
Mahmut YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.