‘’Tanrý’nýn beni sevmediðini þimdi anladým hâlâ ömrümü uzatýyor ‘’ Hasreti isa
aç kartallarýn tünediði daðlarda bir dikili aðacým olmadý benim hangi zamaný uðurlasam gözlerinden avuçlarýna yakalanýrdý sobelerim
bir tek göz odada uykulara büyüdüm ben uyanýkken gördüðüm bir düþtün sen düþtün bir gece þiirin rahminden
sabah ilk çiçeklerini döller iþten yorgun dönenleri karþýlar akasyalar akþamlar özlemlerini aðýrlar her öksürük paslanmýþ bir yalnýzlýðý çözer sen güldüðüne bakma gözlerimin insan boyun eðer zamana bir sinema perdelerini kapar açar bu yürek sana da yer açar
duvara yazýlmýþ bir þiirin üstünden eylül geçer serçenin yüreði kabarýrdý kendi gölgemin arkasýna saklanýrdý çocukluðum yüreðimin sevgi iþçileri dört mevsim mesaiye kalýrdý
artýk günahlarýmý soyunayým teninde çýplak kalsýn tüm zamanlarým bedenin alýþkanlýðý seks ruhun alýþkanlýðý aþk oluyorsa açýkta kalan bir yara gibi gönül burkulur mu sevdiðine yürek yalnýz kalýr böylesi yolculuklarda bir gün kalemimiz de kýrýlýr geriye kalýrsa adýmýz kalýr
kara adamlar adýmladý ömrümü aldý aklýmý kadýnlar karanlýklar çözdü yalnýzlýðýmý yarýnlara uzanan birer uçurtmadýr çocuklar daha anlamadýn mý
geceler kasýlýr kalýrdý karþýmda korkardým sensiz ben tornavida çekerdim hayata
g/itme sensiz kaybolurum bu þehrin girdaplarýnda
Ýsa Ýnan Sosyal Medyada Paylaşın:
İsa inan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.