‘’ bir gün yüzü görmeden
hangi gülün rengi solardý erkenden ‘’
Hasreti isa
göðsüme bir el dokundu
aþk sandým
ah be abim ah
ben cehennemde deðil
cennette yandým
bir intiharýn ortasýnda birleþiyordu k(adýn)
doðduðu gün aðlamýþtý ya
öyle alýþmýþtý gözyaþlarýyla konuþmaya
vebali boynunaydý tüm isteksiz seviþmelerin
tekme tokat giriþmelerin
vebali boynuna
adý güler’di ya
hiç görmediler güldüðünü
daha yaþarken gördü
bu dünyada öldüðünü
evin en küçük kýzýydý
bu yüzden az çýkardý sesi
gülüþleri içine batardý
kimseler göremezdi uykusunda
aðlardý
aðlardý
að
lar
dý
bir þarkýnýn ortasýnda durdurup
kendini
dinliyordu geceleri
eli yüzü
korku gülleri
okula baþladýðý günlerde
baþladý sancýlarý
ona ilk göz kýrpan
þoför bir oðlandý
paranýn üstünü verirken
ellerini okþardý
ýlýk bir þeyler aktý yüreðine
korkusundan
söyleyemedi kimselere
ne olduysa
o son durakta oldu
bir aðacýn gölgesine çekti
arabayý adam
aç kurt gibi bakýyordu gözleri
kuzum daha tomurcuk
açýlmamýþtý ki
o günden gerisi kahýr
o günden gerisi zindan
o gün bu gündür
kurtulamýyordu kabustan
iki damla kaný
yýllarca göz yaþlarýyla
silemedi
o kadar içine iþledi
iþledi ki
bir gün kaptýðý gibi býçaðý
kollarýný kesiverdi
alýþmýþtý ya kan görmeye
ortalýk sel de olsa
ne olurdu ki
acýlarý diyordu
acýlarýmý
böyle dindiriyordum belki
sonrasýný sormadan baþladý gülmeye
acýlar diyordu
yaralar
daha bunda ne var
bir gün ipsizin birine
gönül verdim
sevdim
tepeden týrnaða sevdim
daha o yýllar
seviþmeyi bile bilmezdim
ama sevdim
sevmeyi seviþmek bildim
ben artýk yaþamýn baðrýnda kanayan
intihar çiçeðiydim
ne topraðým toprak
ne saksým saksý
kýrdýlar kanatlarýmý
uçamadým be abi
susuyorum dedi
sen anla gözlerimden
kaldým orada
o odada
o sevdiðim dediðim
caným bildiðim
getirdiði iki adamla ben
giderken söyledi
sakýn aðlama
paralarýný peþin aldým ben
söyle be abi
bir insan
kaç kez vurulur yüreðinden
bu bedenin bedeli
iki þiþe þarap
bir sigara paketi miydi
de bana abi
buna nasýl dayanýr insan yüreði
þimdi
sus diyorsun öyle mi
ben sussam bile
içimdeki çocuðun çýðlýklarý diner mi
daha ne anlattým ki sana ben
bunlar da bir þey mi
bir gece yarýsý
kapýya baðladýlar
kapadýlar satýrla aðzýmý
ne önüm kaldý
ne de arkam
týkadýlar tüm çukurlarýmý
bunlar da
bir þey mi
abi
bir gün zengin bir adam
karýsýnýn yataðýna attý beni
haydi seviþin dedi
seviþin
ben hiç görmedim
bu kadýn gibi azgýn seviþenini
adamýn elinde
kýzýlcýk deðneði
kesti dibindeki gölgeyi
ah be abim ah
bunlar da bir þey mi
adýmýz çýkmýþtý ya kötüye
ne söylesek kar etmiyordu komisere
gözü kalmýþ bende
götürün dedi nezarete
ah abim ah
ne cam kaldý
ne çerçeve
kýrýldý koca kanepe
ah abim ah
bunlar da bir þey mi be
nefes alacaðým yeþil bir yer ararken
iki çocuk belirdi birden
gözleri alev alev
daha yanýma gelmeden
çekmiþlerdi bir kutu tineri
þaþýrttýlar feleðimi
öldü diye býraktýlar belki
ah be abim ah
bunlar da bir þey mi
intihar etsem
diner mi bu aþk iþkenceleri
de
sen söyle
ben ne yaparým þimdi
elimden de alýndý çalýþma karnesi
bu hastalýðý da
nereden kaptým bilmem ki
abi
hangi gavurun dölü
kirletti tüm düþlerimi
ah be abim ah
sen bari þiirlerinde
akla beni
bir intihar çiçeði vardý
ah abim ah
bir gün benimde yüzüm güler mi
haydi bir þiir oku bana
içinde tüm hasretlerim olsun
yeniden yeþeririm seninle
adýný yitirmiþ þiirlerde
gülerim belki de
ah abim ah
bir gün
benim de yüzüm güler mi
adým gibi
ah be abim ah
bu þiir de ne aðlattý
kalmadý dökeceðim yaþ
sahi
benim yaþým kaç
kalmadý daha þimdiden
baþýmda tek bir siyah saç
güler
orada
aðlar kalýr
yeni intiharlar kuþanýr
göðsüme bir el dokundu
aþk sandým
ah be abim ah
ben cehennemde deðil
cennette yandým
doðarken (gül)düler
adlarýyla (büyü)düler
daha tomurcuktayken
solduruldu tüm düþler
daha bu kahrolasý dünyada
böyle
çok soldururlar
güler’ler
sonra da
insanýz diye hayvan pazarlarýnda gezerler
ipsiz ……………………..ler……………….............
08 kasým 2009 / belki de sonsuz…………
Ýsa Ýnan