YALNIZLIK SÜNGÜSÜ
Dokunmuþluðum var avuçlarýmda aþkýn küf tutmuþ yalnýzlýðýna
Parmak uçlarýma bile sindi bu hayatýn renksizliði
Bu masalýn en masum çocuðu deðildim elbette
Yýpranmýþ, grameri bozuk bir hikaye
Þah damarýný kestim aþkýn gecelerce
Tahribatý aðýr oldu yüreðimin
Hecelerim hýrpalanmýþ, elimden alýnan düþlerim haczedilmiþ
Ödedim belki de geçmiþim nafakasýný
Sýra dýþý ettim bütün hoyrat aþklarý
Meðer hep görmezden gelmiþim, sonbaharý yaþamýþým dört mevsim
Koca bir ömrün sandalýnda küreksizmiþim
Hüzün ki varlýðýnla yokluðun arasýnda katýk ettiðim
Tabutumun son çivisini de çaktýrdý senin sözlerin
Yakýp yýktýðým þehrini enkaza teslim ettim
Kaybettiðin bu aþk savaþýnda ben de yenildim
Ganimet diye mutsuzluklar yaðma ettim
Düþbaz sevdalardan imha ediyorum yalvarýþlarýmý
Yamacýmda soysuz aþklarý kundakladým
Ýnsan hayatýnda bir kez ölür, ben ölürken de tektim
Ölümü istediðin kadar daya kýyýlarýma ;
Yalnýzlýk süngülerimi çoktan çektim!...
NOT:HERKESÝN YENÝ YILININ HUZURLU VE MUTLU GEÇMESÝNÝ DÝLERÝM ...SEVGÝM VE SAYGIMLA...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.