AŞKIN ENKAZI

Ýhalesi oluyor sanmýþtým aþkýn
Nereden bilebilirdim ki az seven kazanýrmýþ
Severken insan namluyu kendi þakaðýna dayar
Ve en sevdiði mevsimde yaðdýrýr gönlüne yaðmurlarý
Bilmeden uçuruma yaslanmýþ;
Hýrçýn sýr girdabýnda söndürmüþüm közlerimi
Mecalsiz cümlelerim soysuzlþan bir yanýlgý gibi
Ýkimizde biliyorduk aslýnda bu aþka ölümün dahi yetmeyeceðini
Yarýda kesilmiþ çýðlýklarým bedenimin en acýyan yeri
Katran karasý gözlerinde boðuluyorum kurtar beni!
Sen ki damarlarýmda akan hüznü karýþtýrandýn aþka
Sen ki ömrüme yaþattýðýn mahþerdin ardýmda
Sen ki sýrtýmda býçak yarasý gibi keskin piþmanlýklarýmla
Hüzzam soðugu ayrýlýðý býrakandýn kapýma
Rüzgarla getirip serdiðin aþký kasýrgayla terkedendin
Tek adýmlýk gülüþümü yüzüne rehin edendin
Benim korkularýmý kendi düþlerini haczedendin
Hoyratça biçtiðin aþký yüreðimde öldürendin
Ettiðim yeminlerden büyük deðilsin ya
Enkaz altýnda býraksanda yüreðimi
Sensizlikle sývarým yine duvarlarýmý!
KÜBRA ER
Sosyal Medyada Paylaşın: