BÜYÜK SAHNE

Sisli, puslu, meydanlar, zifiri karanlýk,
Pis kokular alýyor, dayanamýyorum.
Vakit ilkindi deðil miydi? Güneþ nereye gitmiþ?
Ýçimde büyük bir korku, çýldýracak gibiyim,
Git gide çoðalan, insanlar görüyorum

Karanlýðýn ortasýnda, delice bir koþuþturma,
Eþimle minik kýzým, çýðlýk çýðlýða birbirinden kaçýyor,
Çünkü bir siren sesi, sanki yeryüzü sallanýyor
Kýzýmýn saçlarýnda beyazlar görüyorum.

Toprakta bir öðürtü, tuhaf þeyler oluyor,
Ýçlerinden yarý çýplak, cesetler çýkýyor.
Kâbus bu belki, beklide geçici paranoya,
Hiçbir zaman görmediðim, yaratýklar görüyorum.

Ürpertici sesler, , uðultular, ne oluyor burada,
Þeytanlarýn, çýldýrdýðý, sahneyi izliyorum.
Çýlgýnca kaçan, sere serpe yatan, secdeye kapanan,
Tebessüm ederek kaybolan, insanlar görüyorum.

Nasýl oldu bunlar, neler oluyor böyle,
Annemin benden, kaçtýðýný görüyorum,
Dizlerim tutmuyor, býrakma baba gel, nereye!
Kýzýmýn bana doðru koþtuðunu görüyorum.

Hadi sýyrýlýn bundan, kurtulacak yer bulun,
Nereye kaçsam her yerden bu sesi duyuyorum.
Alev topu kayalar, fýrsatýný vermiyor,
Ayaklanýp yürüyen, ölüler görüyorum.

Görüyorum, ya Rab! Görüyorum,
Bu olayý duymuþtum, önceden biliyorum.
Kurtuluþ yok, yolun sonu sanadýr,
Azabýný uzak et, rahmetine geliyorum

YAZAN: BEKÝR TEMUR
Sosyal Medyada Paylaşın: