Zaman
Zaman pas tutmuþ neþter, savrulan geçmiþimden
Zaman nefti gözleri çýkarmaz düþlerimden
Zaman belki de derman, tutacak ellerimden
Zaman mekân içinde, saf tutar sözlerime...
Perçemini perçinler, neþide mýsralarýn
Çalakalem baran’i, nemlidir yaftalarýn
Kelamýn duraðýnda, aðrýlý sýfatlarýn
Yosun kokar sabahlar,kast eder nefesime..
Güneþin öfkesinde, eðik boynu baharýn
Dallarda nahoþ seda, aðlamaklý rüzgârýn
Devþirir saçlarýný vakit zarlý nigarýn
Kýzýlýnca kan kusar akþamlar özlemime
Nükteler dolu tenkit, nazenince salýnan
Ahlarýmda boy verip, efkârýma sarýlan
Payelerde çoðalýp, hecelerde sýzlanan
Zehir saçar geceler, peyderpey düþlerime...
Zaman vücudu vuslat, zaman kehribar nalân
Zaman ötelendikçe, nasihat elde kalan
Zaman narin nostalji, kederi baþa salan
Zaman zaman içinde, ninni serinliðime...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.