Her nefeste ölümdü ayrýlýk, Her nefeste zulümdü özlemin… Yaþamak hep böyle kederli miydi? Bilemedim… Ýnsan kaç kere doðardý ki hayata… Bin kere doðsak da Hayat zordu Ne yapsak da vurdu, Vurdu… Vurdu… Güz fýsýldadý geceye, Baharý özledim… Gözlerimi kapattým aydýnlýklara, Doðan güneþle ölmem geldi… Taþýyamadý umudum beni yarýnlara Yorgundum oðlum…. Sensizdim… Sensiz… Hayat yaþanmýyordu sensiz Karar verdim Bende öleceðim… Ölü gibi yaþamam artýk…
01/08/2007
Ayþegül TEZCAN Sosyal Medyada Paylaşın:
AyşegülTezcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.