fırtına konçertosu

kaçak geçtim akþamýn sýnýrýndan
düþ asmalarýndan kopardým bir salkým þaraplýk sözü
ruhun da duymadý
ruhbanýn da;
iyi bilirim mülteci sýkýntýsýný
sýðýntý olur adam bilmediði el diline
ve de kendine…
elin el ellerini ýsýtýrken yaban sahilde
bakýþlarýný baþkasýna kýrparken kirpiklerin
tek koruk tanesi yeter sarhoþ gezmeme…

bilmelisin
meyhanesini göðsünde taþýr gidenler
gayrý yüzümü göremez üzüm karasý gözlerin
bað da senin olsun
bahçe de!

gecenin boþ salonunda yürüyorum artýk
loþ duvarlarda yankýlanýyor ayak seslerim
bir elim cebimde
diðerinde sihirli deðnek…
üzerimde yaðmurlu frakla çýkýyorum sahneye
ardýmda rüzgâr
ve kiraz aðacý
ve söðüt..
ve deniz dalgasý bir yanýmdayken
buz ayazla
poyraz bekliyor iþretimi
bir de yýldýz.

terim kanýma karýþýyor rüzgârýn ilk çýðlýðýnda
birden inliyor düþen yapraklar
kýrýlýyor dalgalarýn vurduðu her yer
donduruyor ayaz ýslýðý
poyraz söküyor tenimi benden…

dinliyorum kendimi…

eðer öldürmezsem içimdeki maestroyu
asla bitmeyecek bu fýrtýna konçertosu!

ö.n
Sosyal Medyada Paylaşın: