tutundu hayatýn bir ucundan yarým yamalak örtdüðünü sanýp gönlünü dolaþtý yarý çýplak uzandýkça yýldýzlara tükendi gücü çoðalttý keþkeleri köþebucak kaçarak
ipucu verdi dolunay talih göz kýrptý ardýndan uyanmýþtý uykudan eriþe bilseydi eli tutacaktý yüreðimin tam ortasýndan
yoksundu sevgiden tökezledi her adýmda gevþete bilseydi göðüs kafesini kendini bulacaktý aydýnlýða kavuþup ne yaþarsa yaþasýn gönlü zengin olacaktý
sevmek de ve sevilmek de almak kadar vermek de durak nedir bilseydi parçalamak yerine baðrýný beyaz baþlayacaktý güne ve çaðýn gerisine atmayacaktý kendini
tez elden ulaþmak varken geciktikce yýkýldý farkýnda olmadan zamanýn kapýlýp gitti geç kalmalara tutamadý aþkýn elinden
ruhuyla söylemedi þarkýyý barýþamadý gitti hayatla kaldý hep hafif müzik yolculuðunda tesadüfen gelmediðini bile öðrenemedi dünyaya amaç büyük dað aramakken dolanýp durdu tepelerde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sepkin Coşkun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.