Selam

bir gün ansýzýn karþýlaþtýk köþe baþýnda
bakýþýp selamlaþtýk
yýllar geçmiþti aradan
kalp atýþlarý deli deli
nedir bu heyecan

uzaklaþmak istedik
ikimizde
ayrýlmadý ellerimiz
meðer
ne çok iz kalmýþ hatýralardan

gözlerimizi kaçýrsak da saða sola
buluþuveriyordu ortada
saatlerce dolaþtýk sokaklarda
eski günleri yaþýyorduk
bir anda
elim eline deðdi
tuttu avuçlarýnda,
yavaþtan çekti kendine
ansýzýn
deðdi dudaklarýma

naðmeler vardý rüzgarda
ömrün en güzel anýydý sanki
sonra
sýmsýký sarýldý
ayrýlmayý düþünmezken
tam kavuþtuk derken
kalbimin sesine
terler içinde
uyanýverdim birden...



Sosyal Medyada Paylaşın: