Ellerinin sýcaklýðýnda yaþarken huzuru,
Gizli gizli gözlerine bakarken çok yakalanmýþtým.
’Neden’ diye sorardýn.
Gözlerin boðulduðum mutluluk deniziydi, vefasýz.
Sana:
’Elbet karlý bir gecede,
Uzak diyarlardan sana geleceðim,
Vakitsizce ve hiç davet beklemeden.
Sýcaklýðýný isteyeceðim
Sensizliðinle üþümüþ yüreðime.
Açacaksýn tüm perdelerini odanýn.
Ayýþýðý vuracak yüzüne.
Önce gözlerini göreceðim,
Saatlerce hiç konuþmadan,
Bakacaðým gözbebeklerine.
Hüznünü ve damla damla gözyaþlarýný göreceðim.
Tükenmeyen umutlu bekleyiþlerini,
An be an kýrýlganlýðýný göreceðim.
Ve sana sýmsýký sarýlacaðým
Hiç ayrýlmamacasýna’
Diyecektim(artýk çok geç! karanfilin sahte sevdalýsý)
Yalnýzlar rýhtýmýnda son gece...
11 temmuz 2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.