Çocukluðumun geçtiði sokaktan geçtim son kez,
O günlerin tersine,yavaþtý adýmlarým
Ezberlemek için her bir ayrýntýsýný...
Yaþlý bir kadýn perdeyi çekti,
Gördüm gözlerindeki acýyý
Sardunya saksýlarýnýn arasýndan
Ölüm ilanlarý okunuyordu
Kentin her yerinde,
Bense gidiyordum.
Son bir umudun yolculuðuydu çýktýðým
Tren düdükleri,ray týkýrtýlarý
Akþam baþladý, kendine özgü telaþýyla
Camlara yaslanmýþ insan yüzleri,
Eski fotoðraflar gibi...
Küçük bir kýz, kucak uykusunun
Eþsiz rahatlýðýnda
Hangi bilinmezi yaþamak için büyüyor
Kimbilir
Gidiyorum þimdi uzak daðlar ardýna
Yüklü bulutlar gibi uzanýyorum
Karanlýðýn ýssýz çayýrlarýna
Yokluðun,çok sevdiðin bir þarkýdan dökülüp
Geceye yýldýz oluyordu.
Uzaklarda mutlu evlerden yansýyan ýþýklar,
Zoraki ayrýlýklar,uzak anýlar
Düþünürken bunlarý,dalýyorum derin bir uykuya
Rüyamda seni görmek için...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.