// kül rengi yanaklarýma dokunurken rüzgarýn
nefesime prangalanýyor adýn //
kekik kokulu daðlarýn efkarýnda
hüzün çiçekleri açarken alaca karanlýðýn isinde
sesine düþüyor ilk cemre
týnýsýnda aþký müjdelerken kýzýl nehirler
gök kuþaðýnýn sekizinci renginde
saðnak saðnak ýslanýr mevsimler
göðsünde kurumuþ aþklarýn kýblesinde
yüreðimin sesi ram olurken sana
gölgeleniyordu zaman
zaman önüme seni býraktýðýnda
meçhule giden iki yolcuyduk
ve sustuk
kaðýttan gemilere düþler yazdýk
meriçin koynunda uyurken
diclenin sularýnda yýkandýk
ve küskün dudaklarýmýz güneþe dokunduðunda
yakýldýk !!
þimdi gözlerimden karanlýklar öpmeden
efsunlu rüyalara deðmeden kirpiklerim
tarumar edilmiþ ellerim gezinirken yüzünün atlasýnda
aynaya bakýyorum her gece
boy boy uzarken çýðlýklarým
bir çentik daha atýyorum sessizliðin yankýsýna
...// ve ruhum sýzarken ruhuna
bir türkü yakýyorum genizimde
ezgileri çalýnmýþ dudaklarýmla //...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.