Hayatýmýz bir Konak. Gitmeye yüzünü dönmüþ, Ayaklarý kalmaya gelen misafirlerden ibaret. Birileri geliyor, birileri gidiyor yine de denge saðlanamýyor. Ne gelen gidenin yerini doldurmuþ Ne de giden gelene yer açmýþ. Gidenin anýsýnýn, adýnýn üstüne gelen oturuvermiþ Ýkisi bir iç savaþtýr içimizi duman altý býrakývermiþ Giden gelene benzetilmiþ ya da gelen gidene… Bazen trafik bir karýþmýþ ki Gelen giden belli deðil. Bir nevi belediye otobüsü yüreðimiz. Ne her gelen iyi ne her gelen kötü. Ne her giden iyi ne her giden kötü. Kimi gelen keyifsiz mecburi gelivermiþ Sevdiðini býrakýp sevenine Yahut yerini yurdunu býrakýp gurbetine Kimi gelen koþa koþa,sevinçle Sevenini, sevmeyenýný býrakýp Bin hevesle Sevdiðine Kimi giden mecburi gidivermiþ Aðýr aðýr,çaðýran önemli Durduðu yer pek keyifli Fakat dendi ya çaðýran önemli. Kimi giden koþa koþa gidivermiþ Sevenini býrakýp sevdiðine. Sorduruyor ya þimdi Konak ýn sahibi: Gelen de sevenini býrakýyor sevdiðine geliyor Giden de sevenini býrakýyor sevdiðine geliyor O Halde gidenle gelen ne zaman eþitleniyor ? Hayat cevaplýyor: Ýkisi de kavuþamýyor… BAÞAK KURU BK..@
Sosyal Medyada Paylaşın:
basakuru Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.