Ahh be gülüm.

Buralar çok soðudu, kar da düþer yakýnda,
Dediler ki bin yýlýn soðuklarý kapýnda,
Akþamlarý çok soðuk oluyor,
Üzerine bir de yalnýzlýk çöküyor, ölüm gibi,
Ýkisi de karanlýkta çekilmiyor gülüm.

Yüreðimi sorma kardan buzdan bembeyaz.
Sensizliðin dokunduðu saçlarým gibi.
Üþümezdim aslýnda senin yokluðun olmasa,
Dayanýrdým yalnýzlýða varlýðýndan bir umut olsa
Karanlýða da alýþýrdým gülüm senden bir haber olsa.

Hiçbir þey senin yokluðun kadar üþütmüyor beni.
Hala býkmadan usanmadan ilk gün olduðu gibi,
Sana mum alevinde aþk mektuplarý yazýyorum.
Bu bile yetmiyor gülüm, inan ki çoðu zaman,
Hüzünlü þiirlerin altýna imzamý atýyorum.

Her gece hüzün dolu melodiler dinliyorum,
Yetmiyor yazdýklarým yetmiyor isyaným,
Alamýyorum hýncýmý sararmýþ kâðýtlardan,
Elime kalemi alýp atýyorum kendimi dýþarý,
Gökyüzüne, sensizliðin resmini çiziyorum,

Kim bilir belki görürsün diyorum da.
Ama bir türlü görmüyorsun,
Üþüyorum gülüm çok üþüyorum
En çokta ellerim üþüyor bazen soðuktan uyuþuyor.
Ya sen çaðýrýyor ya da toprak çekiyor nazlý gülüm.

Yazdýðým bu mektuplarý her gün sana gönderiyorum.
Sabahlarý postacý kapýmý çalýyor ve mektup býrakýyor bana.
Gelen mektubun üzerinde adreste bulunamadý yazýyor,
Ellerimi her gün bu mektuplarý yakarak ýsýtýyorum.
Olsun be nazlý gülüm olsun.

Bilmiyordun bilemezdin aslýnda
Bir gün sana mektuplar göndereceðimi,
Bilseydin ayrýlmazdýn o adresten, biliyorum beklerdin.
Ýçinde sensizlik kavramý olan her yolu denedim
Denedim de sensizliði hala öðrenemedim ahh be gülüm….
Orhan YILMAZ

Sosyal Medyada Paylaşın: