bilinir miydi umulur muydu bit pazarlarýna nur yaðdýran maziyi evirip çevirip eski bir pelerin gibi dolayýp omuzlarýma ve aðlaya inleye düþüp yollara seni arayacaðýma kim ihtimal verirdi önceden
eskidikçe zonklayan kangrene acýsýna her gece yarýsý yeniden cüzzamlý acýlar ekleyen bir velvele ki yaþattýðýn ödüm kopuyor depremlerimden
sorulur muydu bulunur muydu has bahçemin yediveren gülü gönlümü böyle târumar býrakýp yedi kat ele güller deren sen uzaktan halime gülerken yedi düvel düþmandan beter sevdaya duçâr böyle umarsýz ve utanarak kendimden kendi gözümden düþtüðüm neden neden neden