Ye Kürküm Ye
Sen haklýymýþsýn Hoca’m, devir yine o devir...
Hürmet, ya sýrtta kürke, ya cepteki paraya!
Görüntün yoksa eðer, çevir Allahým çevir
Meydanlar ne yazýk ki, kaldý dört maskaraya...
Deðer veren kalmadý, sözlerin doðrusuna.
Ne söylesen çekerler, hep eðri büðrüsüne!
Yuh ki ervahýna yuh, hepsinin sürüsüne! ..
Bembeyaz ülküleri, çevirdiler karaya...
Þimdi bütün itibar, kapýlan makamlara.
Verilen deðerlerse, çekteki rakamlara!
Tutan hiç býrakmýyor, kaldýk da hodkâmlara
Dirhem aðýrlýk etmez, çekilseler daraya...
Bir aman dile de gör, var mý yardýma gelen?
Ortalýktan kaybolur, gerekenler acilen! ..
Çekil kendi köþene, dolana kadar çilen
Kürkün yoksa sýrtýnda, tuz ekerler yaraya...
Adam mý kaldý yurtta,hepsini tuzbuz ettik!
Gerdik sonuna kadar, milleti kubuz ettik!
Mangalda köz koymadýk, ortalýðý buz ettik!
Ülkeyi titretenler yerleþti Ankara’ ya...
Hoca’m nerden söyledin, ye kürküm ye lâfýný?
Uyandýrdýn ya birden, memleketin safýný...
Hepsi düþürdü yolda, vicdan ve insâfýný!
Silip süpürmek için, dizildiler sýraya...
Halkým, sen iþine bak, senin kaderin çekmek...
Pasta senin neyine, yetmez mi soðan ekmek?
Kömür kapýnda hazýr, sana kalýyor yakmak,
Susun, sakýn vermeyin ortamý yaygaraya! ..
Antalya-2009/12
TDK:
maskara: rezil, soytarý...
hodkâm: bencil, egoist.
kubuz: dolma tüfek, çakmalýk tabanca.
yaygara: þikayet, sýzlanma, gereksiz baðýrma.
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.