Uzun kýþ gecelerine benzeyen karanlýklarýn aðýrlýðý Abanmýþ üzerime Bir zamanlar anlamýný var saydýðým bütün þeylerin Aslýnda hiç bir þey olduðuna inanmak istemeyen gönlümde Deli deli esiyor rüzgar … Ýstanbul suskun bugün Ýstanbul karla karýþýk … Mecalsiz bir bekleyiþin bu son bulduðu yorgun günlerin Koyu bir zencefilli çay tadý deminde Son dakikalarýndan arta kalan, arabesk zamanlarý yaþýyor gönlüm. Kim bilir þimdi nerede acý acý soluklanýyor düþlerim Beyoðlu berduþlarý gibi nerde geziniyor Kim bilir kaç þiir daha ölüyor benden habersiz. Ýstanbul’a kar yaðýyor Örtüyor gölgesini günahlarýn Meramýmý anlatamayan düþünceler fýrtýnada savruluyor Bu gün ecel, palyoça gülümseyiþlerle ölüme ara veriyor. Ah Ýstanbul !... Kaþýna gözüne kurban olduðum yar Hüküm verilmiþ,kalemi çoktan kýrýlmýþ bir suçlu gibi üzgün, Hiç yok yere azarlanmýþ bir çocuk kadar suskunsun bugün. Ne oldu sana ? Uçurum kenarýnda býraktýðýn canlarýn ahýmý tuttu seni Sonu olmayan masallarýn sonumu yuttu Yoksa gidenin ardýndan yaptýðýn nazirelerin acýlarýný Mutluluk diye yüzüne sürdüðün yüzünün karasý mý aktý, Nedir bu sessizliðin, bu çaresizliðin ? Bak ; Sokaklarýnda sarhoþ rüzgarlar naralar atmakta Kýyýlarýna acýmasýzca dalga dalga vurmakta denizin Ayazýn dondurmakta Nedir bu þehrin tüm sokaklarýný sarmýþ þuursuzca ayaklanma, Nedir bu kan çanaðý gözler Bu içten içe sýzlayýþ kime Kime bu aþaðýlanmýþ bir gururla diz çöküþ Bu kaçýncý hiç’lere bölünüp bölünüp diriliþin ? Ah Ýstanbul !... Ah benim güzel yarim, Sen farkýnda deðilsin ! Sen ! Vefasýzlarýn aynalarda yüzlerinden tükürerek çýkardýklarý maskeler yüzünden Daha rahme düþmeden ölen Masum bir sevgilisin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.Hande HAGHGOUİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.