Gün batýmý bir hengame de, Birbirine nasýlda karýþtý renkler, turuncuya döndü sanki hayat Birazdan, güneþ batacak Önce griye, sonra da siyaha boyanacak ufuklar Sevinçle yýldýzlar yanýp yanýp sönecek Güneþ, yorgun düþlerle çekilirken kendi gölgesine Ben son þiirimi yazýp yollarýna serpeceðim Yine hiç fark etmeden basýp geçeceksin üzerinden Kelimeler kýrýlýp, tespih taneleri gibi çýðlýk çýðlýða kaybolunca harfler Sokak lambalarýnýn yanmasýný bekleyeceðim Korktuðumu bilinmesinler diye Ýçimdeki mumu hiç söndürmeyeceðim. Aslýnda þimdi ; Ne gözünün karasý umurumda nede saçýnýn sarýsý kalan aklýmda Önemi bile yok çýlgýn kahkahalarým dönüþmüþse Derin bir suskunluða Belki içim biraz buruk, belki biraz da dalgýným ama Zahiri bir karanlýk geçer nasýl olsa Deli bir poyraz çýkar yakýnda Alýp götürür ne var ne yoksa Hayallerimin solduðu bu yerde Ruhum ölümsüz bir nefesle soluklanýp Üfleyince elindeki son çeraðý Nasýl olsa susacak çýðlýklarým Geriye ne nazenin bir bakýþ ne de bir içten of çekiþ kalacak Hicran saatlerimin baþladýðý bu dem de Sen kalem ol, ben kaðýt Hadi, içinde kalmasýn diyeceklerin Yaz yazabildiðini, giderken götüreceðim.
Hande HAGHGOUÝ 19.11.2009,perþembe
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.Hande HAGHGOUİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.