size kan rengi umut versem
fýsýldaþýr bulutlar öyle bir akþamda
göklere yükselen parçalar mýzrak gibi saplanýrken bakýmsýz maviye
gün biter
yahut aðaç da yapraklar ölür
akþamlara gömülen yýldýzlarda
gizli örtüdür ruhum
ki
yorgun gözlerim burada güler
tekrarýný hiç görmez kuþlar
derin bir demdir gönlüm
hatýralar düþtükçe gökten
kilitlenir bakýþlar
kilitlenir gölgelerde isimsiz kalbim
zaman aðýr aðýr çekerken beni basamaklarýna
eteklerimde güneþ sürünür
ve hiç doðmaz yüzümde ince bir çizgi
acýnýn dilberi denizim
olabildiðince dalgýn uzaklara