Ve
Diye Diye…
Tepeden týrnaða aþka boyandým,
Bakýþýnda sevda var diye diye…
Vuslat hayaliyle tutuþtum, yandým,
Sevdim seni candan yâr diye diye…
Bir gün feryadýmý duyar farz ettim,
Ýsyaný uyuttum, sabrý tarz ettim.
Çektiðim çileyi, derdi arz ettim,
Hasretin baðrýmda nâr diye diye…
Uzadýkça firkat bahta ilendim,
Hüzünle yoruldum, hazla bilendim.
Yýllarca merhamet, lütuf dilendim,
Sensiz dünya bana dar diye diye…
Söylesem hâlimi sýðmaz lisana,
Böyle zulmeder mi insan insana.
Bir çocuk misali yalvardým sana,
Þu gönül yaramý sar diye diye…
Daldýðý rüyadan aymadý gönül,
Ýnkarýný gerçek saymadý gönül.
Ne ettimse senden caymadý gönül,
Sevip de ayrýlmak ar diye diye…
Yarým kalan aþka yanar giderim,
Seni hâlâ her dem anar giderim.
Yalnýzlýk zehrine kanar giderim,
Kýþýn hakikati kar diye diye…
Bildim ki sel gibi taþýnca gurur,
Muhabbet hissini zincire vurur.
Þimdi garip gönlüm avunur, durur,
Gam olsa da sevda kâr diye diye…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.