Ben monoloðun cýlýz sesinden gelen lâl-i reyhan Perdelere yüz sürdüm Bütün replikler dilimde ýslandý. Karmaþaya küsen dublör ölürken Yalnýzlýðýmla birlikte kefene sarýldý.
...
Rejisör, geri kalanýný benim payýma not düþ Rol gereði büyüttüðüm mutluluklarý Ve her perde açýlýþýnda Ýçimi kýyan bu burukluðun hüznünü sen yaz.
Suflör! Sen de dokun yalnýzlýðýn piç kokan ayýbýna Lâl olmasýn dilin, oyuna ters düþen ilk kayýpta sen ol.
Bu kez kýsa olmasýn oyun Týpký hayatýn acýmasýzlýðý gibi uzasýn Aðlamakla gülmek arasýna sýkýþmýþ Ucuz bir yosma tadýnda tokuþsun kelimeler.
Trajikomik günün hatta dünün ve yarýnýn sancýsýdýr umut Yoklukla terbiye edilip Birkaç ayyaþ adamýn önüne sunulur. Perde açýlýnca aç martýlar gibi saldýrýr yokluðun üstüne Oysa ruh çoktan teslim edilmiþtir sahnenin içine.
...
Daha kaçýncý sancýnýn kucaðýnda büyütülüp yeniden açýlýr perde Bilmiyorum. Sosyal Medyada Paylaşın:
Meryem Ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.