Karanlık Nöbetleri (son)

Týmar
edilirken
çocuk
yüreðim....
Duyduklarým kilitledi dudaklarýmý

Anladýklarým kadar büyüdü suskularým…







Pigme sýðýnaklarda y/aralandý ömrümüz
Büzülürken taþ soðukluðuna gecenin
Ve ezgilerini çözerken alevlerin
Gülüþüme kurþun yedim
Can yerimden süzüldü alkanlarým...


_Yalanlar yanýlgýlar baðýnda çardaksýzým_



Ah’ýmý meydana sürüyor çaylak türkülerim
Ýçimde hakikat devriliyor amansýz
Meçhul bir aðrýyla okþanýrken saçlarým,
Esrarlý bir cümlenin loþ odasýndayým
Yýðýn yýðýn eski günlerin tadýnda
Bir tabak hayal damaðýmda zehir zýkkým serzeniþ
Sýzlýyorum yankýsýnda yazgýmýn...




Hüznüm gitmeyen sevgili
Kollarýmda her vakit kara haber misali
Sýmsýký sarýldýðým efendim…
Leblerimde feryat uçuþan kelebeklerim
Konar durur kirpiklerime
ömrün týlsýmýnda düþerler bir bir
Hançerlenen sineme...




Ey hicran yüzümü aþýndýrma
Dinle,
Gönlümü ikna edeyim dur da
Ayyuka göklerde inlerken sedam
Ýçiyorum hüzzam yerine faili hicaz
Dinle, gözyaþýmdan beslenen gece
Matem kuyularýmda sana da yer var
Saçlarýmda taçlanmýþ kýr papatyalarýndan hayaller
Henüz gömülmemiþler…

Aþk ki;

Bende benim gibi olmayan parça/m
Islanýrken göðsümde karanfillerim
Ruhumda yaðmurlar gözlerimde çið
Devþirdim mukaddes hengâmeleri
Kader otaðýnda susku seferim…



En esrik kaygýlarý alnýma sürdüm
Galiba ömürlük uykulara yürüdüm
Hep cebimde sýrýlsýklam mendilim
Kendime hüsraný müptela ettim
Namlular mezarým güneþ kefenim
En bariz hülyalar adým adým kederim
D/üþüyorum artýk bu son seferim…



Hüznümü ýsýtan soluðun nöbetlerinde
Yürüyorum ömrün gecelerine
Namusuyla oynanmýþken gökyüzünün
Toplamalýyým kuþkanatlarýný
Yas tutarken düþüncem…

Büyüdükçe çoðaldý gerçeklerim
Harca harca bitmiyor elemlerim…





Sosyal Medyada Paylaşın: