Payındır Şuralarımdaki Ah

þehrin minarelerinde ölüm salasý
þiirin öldü ahirim..

iþte bu yüzden

kýpýrtýsýzdýr aðýzlarý,
düþ yorumcusu kadýnlarýmýn
gezer beti benzimin karanlýðýný,
kuþ aðýzlarýnda gözyaþý
sitemi gülünedir gelincik kýrmýzýsýnýn,
daðbaþlarýmda
öznesidir fiilsiz cümlelerin,
ilmiði kaçmýþ örükler
kurþundur ucu siyah kalemler
sevdaya kasdederken,
aldýrýþsýz git eþikleri
yaban arýsý sokuðudur diller
dünlerse yýlan gömlekleri

yazgýsý kopar mavisinin,
olmaz zamanlarýnda adalarýmýn
ýslanýr kurutma kaðýtlarýnda,
çarmýh çivisi
paslanýr söz
gölgelenir uçurum kenarlarýnýn,
üç adým ötesi
dalgan kýrýðýna tutunur,
ak incilerimin ýssýz sedefi
suyumu boðar kusuru denizin,
ölürken sabah
hiçe susarým
iþte o yüzden
payýndýr þuralarýmdaki ah...

eyvah ki eyvah...

gördün mü ahirim
bana sorarsan
sýyýr üstünden sabrý þiirin
al cehennemimi
gir dibine...


Burgaz.2010
Demir Mutlugil
Sosyal Medyada Paylaşın: