MAZOŞİST

Þizofrene yatkýn bir tutkuydu benimkisi
Tarifsiz bir sevgi, her zaman acý veren
Platonik bir aþkta, mazoþisti oynuyordum ben
Ve sen! Her hareketinle beni acýtmak zorundaydýn
Varlýðýnýn farkýna varamazdým yoksa,
Olmasaydý gözyaþlarým ..

Diðerleri gibi ’tüm kalbimle’ sevmedim ki ben seni
Ruhumla sevdim, varlýðýmla ve yokluðumla ...
Ama sen söylediðin her cümlede aðlatmak zorundaydýn beni
Benim için ne olduðunu anlayamazdým yoksa .

Varlýðýmýn tek sebebi olan varlýðýn;
Seni yaþamama izin verseydi eðer,
Umutla bekleyecekti yarýnlarým
Ve hiç geçmeyecek olsaydý zaman
Þimdiki zamanda 2. tekil olsaydým
"Seviyorum" deseydin, gerçekten,
Bir baþka boyutta yaþayacaktým hayatý ...


Hep seni düþünmek zorundaydým ben
Kaybolmak zorundaydým hayallerde,
Anlayamazdým yoksa, ’hayal’ olduðunu ~sadece~

[[M.ALTIN]]
Sosyal Medyada Paylaşın: