Karanlık Nöbetleri

Her sabah rüzgâra karýþan yanlarýmdan
Dostlarý korudum uzaktan ve yakýndan...


Ben þimdi bu eylülün çýplak kaldýrýmlarýnda
Hüzünlü sarý yapraklarýný okþuyorum
Mevsimin...

Boz bulanýk bir çarkýn devasa ezgisinde hýrpalanýr
Kulaklarýmda Anadolu þahlanýrken hasretliklerim



Göðe tutkunum
Güvercin kanadýna
Testilere doldurup göz hakký mavileri
Uçuramadan bir çift turna
Vurulur tetiðe dokunan ellerde kanatlarým
Düþer göçmen sükûtum
Deðiþtirmeden kimliklerimi...
Dil diken
Serzeniþim...

Hüznün ötesinde ufkum, gün dönmüyor
Damarlarýmda öfke pýhtýlarý çoðalýyor...

Sessiz doðrular zincirine takýlýr parmaklarým
Boðum boðum fikrimi sayýklar
Kölelik uðruna eðilmez aþým
Sabýr aþýlanmýþ ,bin yýllýk
Zikir taþý/m...

//Karanlýk gözlerime
Kýrk yýllýk hüzzam sürdü
Küflü manzaralardan zulmetli figan düþtü
Piþmanlýk gölgeledi öksüz kelamlarýmý
Cümleler çaresiz sessizliðe süzüldü

Giyotine giderken hülyalarým, güllerim
Balýklara özenip ýrmaklara girmiþim
Suyu sevsem ne yazar boðulmuþum
Beþ saniye içinde geçmiþi sindirmiþim//

Ve þimdi
Can akarken kansýz bileklerimden
Doldurup en aðýr kadehinden zamanýn
Sýyrýlýp gecenin keskin pençelerinden
Bir þükrü dem’e doðru yol alýyorum
Karanlýðýn nöbetini kurþunla yabalýyor
Sýyýrýyorum artýk hüznün örtülerini

Artýk ne ýslak bakmalý
Ne de ýslak durmalý


Demirden saatlere baðladým yaðmurlarý
yüzümde taþýyorum hüznün yoldaþlýðýný
Karanlýðý vurmalý siyah beyaz ortasý...





Sosyal Medyada Paylaşın: