Memleket kavgasýnda birkaç söz çalýyorum büfeden;
-‘Ayran,Sosis ve ekmek…’
Hayatýmýn her bir yanýnda emek
Ve O’na emeklemek!
Esbabýn riyakarlýðýný yüzüne çarpýp gecenin,
Gündüz kovalayan sokaklarda,
Nefes alýyorum.
Bunun adý da olmuþ yaþamak!
Emeklerken yürüyemiyorum;
Anladým ki mesele gurursuz olmak da,
Ve anlayabilmek hasarlarýný,
Açýlacak yaralarý göze alarak!
Ayran,sosis ve ekmek bir yanýmda,
Diðer yanýmda 2 milyar aç insan,
Diðer yanýmda yaþamaya inat,
Konuþmadan küfretmek!
Onanmaz dertlerinde yanýndayým Afrika,
Gofreti bilmeyen dedene saygý göster,
Ve Anadolu kahvesinde batak,
Bunun adý da yaþamak!
Hayal kurmadan gömülmek kitaplara,
F(x) eþittir sonsuz bilmecesini anlamamýþken,
Pek çok formülde kaybedilen hayatlarda,
Yaþamak!
Ayran,sosis ve ekmek!
Durmadan debelenmek,
Acýmak;
Üzülmek!
Ana dolu kalbinde bir sevgiliye bakmak,
Taþmak sen senin de kalýrken,
Ýstanbul olmak,ortalama yaþ otuz beþ,
Öksüz yaným da ayrýlmak!
(K.) olmak Kafka’da ya da alakasýz bir kahvede,
Ýskemlelerinde günde 5 paket cigara,
Çocuklar evde açmýþ ona ne?
Bunun adý da sevmek ve yaþamak!
Aç kalmak da yaþamak,
Geberesiye yemek yerken de,
Aðlarken de yaþamak,
Acýlara katlanmak!
Ayran,sosis ve ekmek;
-‘Yiyin,için;ama israf etmeyin!’
Vah’lar bize yine,
Yine de yaþamak!
Yaþamak;
Doymadan düþünebilmek adýna emek kavgasýnda.
Yaþamak;
Aðlamak sevdiðinin cennet bahçesi baðrýnda.
Yaþamak;
Aþk ile meþk ederken,mest olmak dünyada.
Oysa yaþamak ne bu,ne þu ne de o!
Yaþamak,sadece yaþamak!
Nerede olduðunu bilmediðin bilemeyeceðin bir Rabbi
Severken can-u gönülden
Emek kavgasýnda yitirmek noktalamalarýný
Ve aðlarken y anmak
Yaþamak!
Sen sevdikçe sevileceðini bildikçe yaþamak,
Bir ezan ve namaz arasý kadar vakitte;
Doðmak,büyümek,okumak,evlenmek,çalýþmak,ölmek!
Yaþamak!
Ýþte ne olduðunun tarifi dahi yok;
Yaþamak meçhule giden bir geminin,
Milyarlarcasýný taþýyan,
Sadece yaþamak demek her ne ise!
Bazen de saçmalamak!
Yaþamak;
Hala ayran,sosis ve ekmek ise,
Odalarda viraneyim ben tek baþýma.
Amaçlarýmýz nefis oldukça,
Yaþamanýn da tanýmý yok!
Sevgi darphane de basýlýyor nasýl olsa,
Mahkumum ben!
Kurtar beni tabiat gözlüm!
Aðlýyorum yeniden…
Bir sen biliyorsun tek bilenle beraber,
Senin olma ihtimalinde ben gülüyorum.
Hesabýmý sorgulattýrma karakollara,
Ben türküsüyüm Anadolu’nun!
Bir gidip,bir geliyorum;
Ýþte bu da yaþamak!