Bir bebek dokunuyor elleriyle yüzüme.
Yumuk yumuk ellerinde,
Parmaklarý arasýnda tüyler,
Ve ona baktýkça oluyorum iyimser.
Adý gibi susuz kalmasýn diyorum kaderi,
Aðlýyorum bir açýk sinema bahçesinde.
Muþ peynirini dürüyor ninem tandýr ekmeðine,
Sevdiðim insana sarýlýyorum.
Aðlýyorum erkekliðimi bilerek,
Tüm hasretimle sarsýlýyorum yanaklarýma.
Bir anne sarýlýyor oðluna,
Ve ben seviniyorum.
Tüm gülücükleri tekrardan satýn alýyorum.
Kokusunda alemleri gezdiðin bir bebek ile,
Gözlerinde yaþlanýyorum,
Adýný koyuyor kaderim.
Eþtikçe ve deþtikçe gönül yarasýný,
Üstüne demli bir çay içerken,
Sarstýkça Erciyes daðýný,
Sahra’larda dolaþýyorum,yine yalnýz.
Sevilen bir gönle imza atan aklýmý,
Köroðlu hasletinde yararken,
Yarýlmaz denen imkansýzlarý.
Bir coþup bir duraksýyorum.
O bebeðin elleri kadar temiz,
Bir el daha bulamama hüznünde,
Þarkýsýný çalýyorum hayallerimin,
Ve sen doluyorsun her mýsrasýna.
Seninle sana doluyorum yaþlarýmda.
Aðlarken gülmeyi seviyorum.
Gecenin nemini emanet edip geceye,
Yine seni seviyorum;
-‘Ýmkansýz
Gibi gelen hayatta,
Yalansýz!’