Þair "baðlanmayacaksýn" Hiç kimseye de “aldanmayacaksýn” demiþ
Amma velâkin... Þöyle bir zülfüyâr ede baðlanmadan olmaz ki… Olmaz ki birini düþünmeden, onun varlýðý ile ýsýnmadan… Düþünmelisin, þöyle uzaklara dalmalý gözlerin. Onu konuþurken titremeli sözcüklerin.
Düþünürken insanýn içine sýmsýcak bir þey akmalý. Ve insanýn bütün damarlarýnda dolaþmalý. Zamanlý zamansýz insanýn aklýna gelmeli. Aklýna geldikçe kuðudan farksýz süzülüþü, Gözlerinin önünden geçmeli o sýmsýcak gülüþü Ve… Her andýðýnda Bir baþka ýsýnmalý için… (“hazýr olmayacaksýn” demiþ þair ama)
Gözlerin telefonda her an onu bekleyeceksin, Onu görmediðinde þöyle için burkulmalý… Kaçmalý, uykularýn kaçmalý… Ne bileyim iþte bir yanýn eksik kalmalý… Her þeyin tamam olsa bile, onun yeri dolmamalý, Asla dolmamalý…
Týpký bir ananýn iki kuzusuna bakýþý gibi… Ya da ekmekle suyun anlamý gibi… Farklý bir yeri olmalý. Her nefes aldýðýnda için dolmalý, Ciðerlerin þöyle bir onunla dolup boþalmalý…
Kýssadan hisse… Ne demiþ þair… “Aþk için ölmeli Aþk o zaman Aþk”
Öyle ise son nefesi verir gibi inanmalý… Ýlk nefesi alýr gibi heyecan duymalý… Ýnsanýn ya bir sevdiði olacak tapacak kadar. Ya da bir seveni olacak taptýracak kadar. Ya Aþk için doludizgin soluksuz yaþayacaksýn. Ya da bir ömür tek baþýna yapayalnýz yaþayacaksýn.
Celal Þahbaz(yorgunkalem)
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.