BENİM GİBİ

Kendime gelmek içindi,
Koþar adým yazdýðým tüm þiirler.
Meðerse çoktan geçmiþim kendimi
Ve çoktan geçmiþim kendimden.

Aslýnda,
Olmasa da olur bir kafiyenin telaþýndaymýþým.
Hayat diye bildiðim bu hapishanede,
Gardiyan! diye baðýrmýþým kendi gölgeme.
Özgürüm sanmýþým prangalarýmý unutup,
Güneþ sanmýþým gördüðüm ilk ýþýðý,
Aldanmýþým.

Elimdeki kan bana aitmiþ meðerse
Ve delikanlýlýk diye bildiðim,
Bir delinin var olmayan sanrýlarýymýþ.
Hangisi gerçek diye düþünürken yitirmiþim gerçeði
Ve geleceði.
Ayný güne hapsolmuþ ömrüm,
Ayný sýkýcý güne
Ve hiçbir zaman yarýným olmamýþ.

Ne kendine gelebiliyor insan benim gibi,
Ne kendini geçebiliyor insan benim gibi,
Ne kendinden geçebiliyor insan benim gibi.
Bir koþuþturmaca ki bu,
Kanter içinde ölür de insan ulaþamaz hiçbir yere,
Benim gibi.





Sosyal Medyada Paylaşın: