Anlamsýz bir dünyanýn esiriyim, Manasýz hüzünlerin kýskacýnda, Zamana býraktým ruhumu, Yedi uyurlar misali bir miskinlik, Neden kaçýyordum ben Allah aþkýna ?
Korkularýmýn sebebini çoktan unutmuþum, Sevdiklerimin isimlerini, Gönlümdeki sancýnýn failini. Benim olmayan bir hayat bu, Baþ rolünde olmadýðým, Figürasyonundan anlamadýðým, Tam da çýkacakken reklam baþlar hani, Sonra unutur insan ne izlediðini. Bende unuttum neden izlendiðimi, Bulunmamak için silerken izlerimi, Kayboldum yabancý izlerin arasýnda.
Hiçbir sevda tanýdýk deðil þimdi, Hiçbir sima, hiçbir acý tanýdýk deðil, Yalnýzca olmasý gerektiði için var her þey, Bir zorunluluk hali sanki uykusuz geceler, Gecelerde günler gibi birbirinin ayný, Ayný günü tekrar tekrar yaþamakta beden, Ruhumsa ayrýldý gitti sanki benden.
Sahi, Hatýrlýyor musun gerçekten beni, Her þiirimde bahsettiðim çilemi, Toz kondurmadýðým sevgimi? Ya da kendimi ne zaman yitirdiðimi? Tüm yaþadýklarým yoksa senin için miydi?
Dedim ya, Baþardým tüm izleri silmeyi, Anlamsýzlaþsa da tüm dünya, Hatýrlamasam da hiçbir þeyi, Hüzünlerime sebepler bulamasam da, Baþardým seni unutmayý sevgili. Bilemediðim, Seni unutmak, kendimi unutmakmýþ sevgili. Ýsmin neydi sahi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
mesut.çiftci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.