AFET-İ YEKTA
***Afet-i Yekta
Bir güzel gördüm ki, âfet-i yekta!
Gözleri bir âlem, bakýþý bir hoþ...
Bambaþka bir tat var elma yanakta,
Bal dudaklarýný, büküþü bir hoþ...
Çözülünce saçlar, rüzgâra karþý
Süpürür o saçlar yedi kat arþý.
Mahalleli hayran, hayran tüm çarþý
Zülfünü gerdana döküþü bir hoþ...
Göreni çarpýyor, fidan boyuyla
Gönüller çeliyor, ince huyuyla.
Asla vazgeçilmez, asil soyuyla
Gonca güller gibi kokuþu bir hoþ...
O nazenin duruþ, nasýl bir hilkat!
Kalmaz ki mecâlin, kesilir takat.
Giymiþ ipekleri, bembeyaz kat, kat
Eteklerindeki nakýþý bir hoþ...
Eþi yok o ince hilâl kaþlarýn,
Gücü yok atýlan bütün taþlarýn.
Göz pýnarlarýna dolan yaþlarýn,
Ahu gözlerinden akýþý bir hoþ...
Takmýþ takýþtýrmýþ, ne varsa elde
Baygýn, baygýn bakar koca bir belde.
Özenmiþ yaratan, kýskanma gel de,
Saçlarýna güller takýþý bir hoþ...
Gülünce, gözleri gülüyor önce
Akýla zarar bu güzellik bence...
O zarif parmaklar, ne kadar ince
Ellerine kýna yakýþý bir hoþ...
Yüzünde bir nur var, sanki afitap...
Çevir çevir oku, bitmez bir kitap.
O tatlý lebinden dökülen hitap,
Boynunu bir yana, yýkýþý bir hoþ...
Antalya-2010/11
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.