Kirpiklerinde yürüyordu Ýncecik parmaklarýný kýskandýðým kadýnlar. Umarsýz aþklara özendirip de Yalan seviþmelerle Seni bu kentin gecelerinde Ýhanete mecbur býrakan, Dalýnda duramayan o dudaklara Bir göz süzmesiyle hapseden kadýnlar.
Ve sen, Astarý sarkmýþ yüzüne Oldukça küçük gelen Çekiþtirilmiþ gülümsemenle dönüyordun, Ayýrdýðýn yavaþ adýmlarýnla eve.
Ve her bildik gecede Kýzýlýna kaç güneþ yakýlmýþ Akýllara zarar saç tellerini topluyordu Gerçeðe kör kalan ellerim. Ýkincil kadýnlarýn suskun tevekkülüyle...
Her sapa yoldan Eli boþ dönen bu yürek, Yokluktan mecburen tutsaksa aþka... Ve geç kalmýþsa Kaybettiði “ben” i aramakta... Sen en iyisi bizi, En yakýþýr ölümle uðurla!
Sessiz ol. Ýçimden geçen þiirler toplanmakta...
temmuz-2007/Ýzmir Sosyal Medyada Paylaşın:
selin yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.