Öğretmenim

Güzelleþtirir ellerin harfleri güneþ þevkle doðar.
Ruhum aydýnlanýr gözüm ýþýr,
Üþüyen yüreðim ýsýnýr.
Sýnýrlar kalkar sevgi ülkesinde sesinle.
Çözülür nefesinle kin buzullarý.
En güzel çiçekleri sen derersin öðretmenim.


Daðýlýr kara bulutlar göðümüzde.
Gözümüzde sürme olur özgürlük,
Sürgünler sürülür.
Güvercinlerin gözlerinde okunur en güzel beste,
Yýkýmlar, savaþlar son bulur emeðinle.
Önümüze aydýnlýk geleceði sen serersin öðretmenim.


Ekmek kutsal, emek saygýdeðer, barýþ güzel.
Bunlarý bize öðretensin.
Senden uzanýr bize þefkatli el.
Cehalet, Ebu Cehil’in mahvýna tak olur.
Cahiller zil takýp oynar,
Cehlin karanlýðýný ancak sen yok edersin öðretmenim.


Sözcük daðarcýðýmýza dizilir elmaslar inciler.
Renkler eleðimsaðmalardan iner birer birer,
Güler gözlerimize dudaklarýnda.
Ýnce bir sýzý olur ayrýlýk,
Gidersen susuz kalýr çiçekler.
Kana kana içilen en berrak pýnar senin sözlerin öðretmenim.
Benim,
Bu ülkeyi ve tüm insanlarý sevmem senin eserin.
Uzat dudaklarýma ellerini sonsuza kadar öpeyim.
Ankara,25.11.2010 Ý.K






Sosyal Medyada Paylaşın: