Yâr İle Muaşaka

Evvel bahar deminde gönlümün mateminde.
Ben seni seviyorum her zaman ve zeminde.
Þývgýn verir yüreðim sýmsýcak nefesinle.
Yâr derdimin çaresi dudaðýnýn eminde.

Kendimi avuturum hep çýnlayan sesinle.
Þu yaralý yüreðim bahtiyar yeisinle.
Çölde vaha gülüþün bayram olur geliþin.
Öyle kayýtsýz kalma gönül sesimi dinle.

Uzaklarda olsan da benimle yaþýyorsun.
Yüreðim hep peþinde Kaf daðý aþýyorsun.
Fikrimdeki ince gül incecik parmaklarýn.
Gamzenle yaralayýp hâlime þaþýyorsun.

Evvel bahar gelende elini elime ver.
Gören göz duyan gönül daima seni sever.
Billurdan gülüþünle çölde vaha olursun.
Senin her hâlin güzel þavkýn gözlerime fer.

Yâr ile muaþaka bendeki bu ince hâl.
Gönlümü tutsak eden tek misilsiz gülnihal.
Gözden uzak olunca sevmeyeceðim sanma.
Ya gel gönlümü þad et ya da þu canýmý al!
Ankara,27.11.2010 Ý.K


Sosyal Medyada Paylaşın: