Sana sokuluyorum üþüdüðümde ey!.. yüce Rahman, Yüreðime dokunuþun baðlar beni hayata Yumurta içinde “civciv” gibi beslenirim sevginle Kabuðum sert olsa da; tenimde! Isýtýrsýn sevginle her üþüdüðümde.
Kanatlarým yok benim, daha uçamýyorum semaya Yönüm kýble nuru, heybem “AKBEH” yolunda Ruhum zikreder hakkýn ile dua’da Her çýrpýnýþta, býrakýrým canýmdan bir parça; Ateþinde yanmayan kanatlarým kýrýlsýn yerinden!
Ýçimdeki yanan od, gün geçtikçe kök salar! Zonklar en derinden, neþter yemiþ gibi; Cücüklemiþ baþak taneleri... Bir ferman ver "toprak ana" kuruyan baðrýndan! Kýr zembereði yerinden, gül koksun tüm evren.
Sýrca bir saraya vurur, ay’ýn þavký, gecenin koynunda. Tüm canlýlar tefekkür eder, börtü böcek tavafta. // “Kabuðu sert” olanýn, içi “küçük” olur doðada// Bir damlayým þu umman-ý deryada, Aþtýkça bendimi, prangalarý tek tek söküyorum. Ilgýt ýlgýt esen yelden tüm evrene akýyorum.
Üþüyorum ey!... Rahman, Soðuk yüzlü þu evren! Etrafým sis dolu... Bir yol ver çýrpýnsýn kanatlarým, þu asi rüzgâra Kavuþsun yüreðim o yüce Mevla’ya!
Ümmü AÞCI
AKBEH: Allah Kaynaklý Bilinçli Enerji Havuzu.
Not; tüm öðretmenlerimin "gününü" kutlarým. Saygý,sevgi, selamlarýmla!....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümmü AŞCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.